By Aerodromci 
Од правата на најмалите до реалноста во која растат: Македонија сè уште се бори да изгради средина што вистински ги штити и охрабрува децата.
Секое дете има право да расте без страв, со почит и со можност да ги изрази своите мисли. Тоа е суштината што ја носи 30 Ноември – Денот на детето, ден што не е само формалност во календарот, туку потсетник дека најмалите заслужуваат глас кој ќе биде слушнат, не само од семејството, туку и од институциите и општеството.
Иако последните години Македонија направи чекор напред во подобрувањето на условите за децата, секојдневието уште еднаш нè предупредува дека празните фрази не се доволни. Од преполни училници, недостаток на стручни служби во училиштата, до сè позагрижувачкото присуство на врсничко насилство – реалноста говори дека детските права бараат многу повеќе од декларативна поддршка.
Психолозите предупредуваат дека децата денес растат под поголем притисок од кога било. Социјалните мрежи, економската несигурност и недостигот на квалитетни јавни сервиси создаваат климатa во која детството премногу брзо се губи. Притоа, токму најранливите – децата во сиромашни семејства, децата со попреченост, како и оние во руралните средини – најчесто остануваат незабележани во официјалните извештаи и статистики.
Но, овој ден не е само за проблеми, туку и за потсетување дека промените почнуваат од малите чекори: наставник што ќе го забележи плачливото дете на последната клупа, родител што ќе остави телефон за да слушне што навистина сака да каже неговиот син или ќерка, локална заедница што ќе изгради безбедно игралиште наместо нов паркинг.
30 Ноември е ден што нè потсетува дека иднината не се гради утре – таа расте денес, во училиштата, парковите и домовите каде што живеат нашите деца. А општеството што навистина ги почитува децата е општество што научило да слуша.
Денес, барем за момент, да ги слушнеме тие тивки, но најважни гласови.