Судија од Тетово изрече 2
години затвор за возач кој
ја прегази 22-годишната
Теодора. Истовремено,
граѓани одлежуваат 3
години за кражба на храна.
Дали ова е правдата што ја
заслужуваме?
Во држава каде што животот вреди помалку од порција кебапи, не може да зборуваме за правен систем. Можеме да зборуваме само за правен хаос, политички контролирани институции и изгубено чувство за морална и законска одговорност.
Како да му објасниш на граѓанинот дека некој добива 2 години затвор за убиство, а друг 3 години за кражба на храна? Како да му објасниш дека ако немаш пари, ќе ја добиеш најтешката казна, но ако имаш „врски“, ќе излезеш со условна или со спогодба?
Најновиот шокантен пример ја разголува состојбата до срж:
НАМАЛЕНА КАЗНА: НЕ 3,5 – ДВЕ ГОДИНИ затвор за возачот кој НА ПЕШАЧКИ ја прегази 22-годишната Теодора.
Ова е пресудата на Основниот суд во Тетово, откако процесот 2,5 години се влечеше низ правосудните лавиринти. Казната е изречена по признание на вина. И покрај тоа што девојката ја загуби битката за живот на улица каде што требаше да биде најбезбедна – на пешачки премин, системот повторно покажа колку малку вреди човечкиот живот во оваа држава.
Македонскиот правосуден систем одамна ја изгуби довербата на народот. Судиите често се гледаат како извршители на политички и бизнис интереси, наместо како гаранти на правдата. Јавното обвинителство – инструмент кој селективно гони, а уште почесто – не гони никого. Пресуди што се носат во мрак, предмети што исчезнуваат, судења што траат со децении – сето тоа е нашето секојдневие.
Граѓаните не веруваат во судовите, не веруваат во полицијата, а најмалку веруваат дека има „еднаквост пред законот“. Оваа реалност не е само правна трагедија – таа е и длабоко морална катастрофа.
Правосудниот систем треба да биде темелот на секоја нормална држава. Кај нас е – темел на неправдата.
Потребна е не реформа, туку револуција во правдата. Автономни, стручни, непоткупливи судии и обвинители. Механизми на одговорност и транспарентност. Отворени судења, одговорни институции и вистински санкции за сите – без разлика на функција, моќ или пари.
Сè додека тоа не се случи, Македонија ќе остане заложник на неправдата. А правдата – ќе остане само збор на хартија.