By Aerodromci 
Во време на војна и целосна руска инвазија, украинските антикорупциски институции открија сериозна проневера поврзана со набавката на храна за армијата. Националното биро за борба против корупцијата (НАБУ) и Специјализираното антикорупциско обвинителство (САПО) водат истрага за злоупотреба на државни средства во вредност од 733 милиони гривни (околу 16,5 милиони евра).
Под истрага се најдоа поранешни високи претставници на Министерството за одбрана, сопственици и директори на приватни компании кои склучувале договори за снабдување со храна. Според објавените информации, тие успеале да ја манипулираат вредноста на договорите преку т.н. „комплети за храна“, кои се составувале од каталог со 409 различни производи.
Иако на хартија системот изгледал транспарентен, истражителите утврдиле дека само 10% од производите навистина биле испорачувани – првенствено основни намирници како компири, месо и вода. Останатите производи, често сезонски или со ограничена побарувачка, останувале неискористени, но биле користени како алатка за манипулација со цените.
На пример, едно јајце било фактурирано по цена од 17 гривни (околу 0,37 евра), што предизвика бурни реакции во јавноста.
Со вештачко зголемување на цените на артиклите што биле најчесто нарачувани, а симултано намалување на цените на оние што речиси никогаш не се користеле, осомничените фирми успеале да извлечат огромна добивка без да ја менуваат вкупната цена на пакетот.
Експертската анализа покажала дека две компании со ист сопственик незаконски оствариле профит кој подоцна бил распределен преку „дивиденди“ и финансиска помош до поврзани фирми. Дел од овие средства, според сомневањата на истражителите, биле инвестирани во недвижности и хотели во Хрватска.
По објавувањето на аферата и притисокот од јавноста, вклучително и медиумски извештаи за прекумерно скапи производи, компаниите инволвирани биле принудени да ги намалат цените на 11 од најбараните артикли.
Случајот отвора нови прашања за транспарентноста на јавните набавки во Украина, особено во услови кога државата се бори за опстанок и секој ресурс е од витално значење.