By Aerodromci 
👉Пелагонија – плодна, но запуштена: Зошто увезуваме храна додека земјата останува необработена❓️
❗️Пелагонија, најголемата и најплодна котлина во Македонија, се протега на околу 4.000 квадратни километри, но нејзиниот потенцијал за земјоделство останува во голема мера неискористен. Парадоксот е очигледен: додека земјоделските површини остануваат запуштени, македонските пазари се преплавени со увезена храна.
Како дојдовме до оваа состојба❓️
Проблемот е повеќеслоен. Од една страна, македонските земјоделци се соочуваат со високи трошоци за производство, недостиг на работна сила и несигурен пласман на своите производи. Од друга, државните политики често повеќе одат во прилог на увозниците отколку на домашното производство. Евтината увезена храна го прави македонскиот производ неконкурентен, па многу земјоделци се откажуваат од обработка на нивите.
📌Покрај тоа, недостигот на инвестиции во модерна механизација и инфраструктура, застарените системи за наводнување и слабата поддршка за земјоделците доведуваат до ситуација во која плодната пелагониска почва сè помалку се обработува.
Што може да се направи❓️
За Македонија да ја искористи Пелагонија како стратешки ресурс, потребна е сериозна промена во пристапот кон земјоделството.
👉1. Поддршка за домашните земјоделци – Наместо да се потпира на увоз, државата треба да ги стимулира земјоделците со субвенции што навистина ќе им помогнат да бидат конкурентни.
👉2. Инвестиции во модерна механизација – Без современи машини и технологии, македонското земјоделство нема да може да ја зголеми продуктивноста и да се натпреварува со странската продукција.
👉3. Гарантиран откуп и фер цени – Државата може да создаде механизми за регулирање на пазарот, така што земјоделците ќе имаат сигурност дека нивниот труд ќе се исплати.
👉4. Образование и поддршка за млади земјоделци – Ако земјоделството не стане атрактивно за новите генерации, трендот на запуштање на земјиштето ќе продолжи.
👉Пелагонија може да ја храни Македонија и пошироко, но само ако се преземат вистинските чекори. Ако продолжиме по истиот пат, ќе останеме сведоци на апсурдот – да увезуваме храна додека нашите плодни ниви остануваат празни.
Време е да се разбудиме❗️